Reisig

betekenis & definitie

Reisig (Karl Christian), een verdienstelijk beoefenaar der oude letteren, geboren den 17den November 1792 te Weiszensee in Thüringen, studeerde te Leipzig en te Göttingen en bewoog zich in eene grammatisch-critische rigting. Nadat hij als onderofficier aan den bevrijdingsoorlog had deelgenomen, vestigde hij zich in 1818 als privaatdocent te Jena, werd in 1820 professor te Halle, en overleed den 17deni Januarij 1829 op eene reis naar Venetië. Belangrijk zijn de geschriften van Reisig, welke op Aristóphanes betrekking hebben, zooals: „Conjectaneorum in Aristóphanem libri II (1816)”, — „Syntagma criticum (1818)”, — en eene nieuwe uitgave der „Nubes”, — alsmede eene van den „Oedipus Coloneus” van Sóphocles. Na zijn dood verschenen nog in den ,,Apparatus criticus et exegeticus in Aeschyli tragoedias (1832, dl 1)” zijne „Emendationes in Prometheum”, — en eindelijk „Vorlesungen über lateinische Sprachwissenschaft (1839)”.