Een Russisch staatsman, geboren den 26sten September 1718, trad reeds vroeg in dienst bij het regiment der garde, werd bij de troonsbeklimming van keizerin Elizabeth tot kamerheer benoemd, vertrok als gevolmagtigde in 1747 naar Kopenhagen, in 1749 naar Stokholm, en werd na zijn terugkeer in 1760 gouverneur van grootvorst Paul Petrowitsj. Na 1762 benoemde Peter III hem tot geheimraad, doch hij nam niet weinig deel aan de zamenzwering, welke dien Vorst ten val bragt, waarna keizerin Catharina hem benoemde tot lid van den Senaat en in 1763 tot geheim kabinetsraad en minister van Buitenlandsche Zaken, terwijl hij tevens de opvoeding van den Grootvorst bleef besturen.
Hij was in het Russische Kabinet de voorstander van de Pruissische politiek, zag zich in 1767 in den gravenstand opgenomen, en overleed den 13den Maart 1781. — Peter Iwanowitsj, graaf van Panin, een Russisch generaal, geboren in 1721, streed met roem in den Zevenjarigen Oorlog en tegen de Turken (1770). Hij nam Bender stormenderhand in, dempte in 1775 den opstand van Poegatsjew, en overleed als generaal en chef te Moskou den 26sten April 1789. — Zijn zoon Nikita Petrowitsj, graaf van Panin, was geruimen tijd gezant te Berlijn, daarna Rijksvicekanselier, en overleed te Moskou in 1837. — Victor Nikititsj, graai van Panin, een zoon van laatstgenoemde en geboren in 1800, was eenigen tijd gezant te Athene, daarna staatssecretaris, vervolgens van 1840 tot 1861 minister van Justitie en kwam toen aan het hoofd van het comité, benoemd tot het ontwerpen van eene wet tot afschaffing van het lijfeigenschap. In 1864 werd hij directeur-generaal der Keizerlijke kanselarij, nam in 1867 zijn ontslag, en overleed te Nizza den 24sten April 1874.
