Heytesbury (William A’ Court, baron), een Britsch staatsman, geboren den 11den Mei 1779, was eerst Engelsch consul-generaal te Tunis, vervolgens gezant te Napels, in 1820 in Spanje, en in 1824 te Lissabon. Nadat de infante Isabella zich met het bestuur belasten dom Pedro aan het rijk eene nieuwe grondwet gegeven had, nam hij weinig deel aan den strijd der partijen, maar gaf tevens blijken van eene zóó conservatieve rigting, dat het hem in Engeland tot eene verkeerdheid gerekend werd. Zijne pogingen om lord Beresford, een ultra-Tory, aan het hoofd van het Portugésche leger te plaatsen, leden schipbreuk op den tegenstand des volks en op den invloed van den minister van Oorlog Saldanha, wiens val in 1827 vooral aan hem wordt toegeschreven. Toen na den dood van Canning de Tory-partij in Engeland de magt in handen kreeg, durfde hij de tegenstanders der constitutie nog krachtiger ondersteunen.
Weldra echter werd hij teruggeroepen, in 1828 tot lord Heytesbury benoemd en als gezant naar Petersburg gezonden, waar hij tot in 1833 bleef. De betrekking van gouverneur-generaal van Indië wees hij van de hand, doch aanvaardde die van gouverneur van het eiland Wight, en in 1844 die van gouverneur-generaal van Ierland. Hij verloor deze bij de aftreding van Peel in 1846, leefde daarna ambteloos, en overleed den 31sten Mei 1860.
