Heimnburg (Georg) een der merkwaardigste mannen van zijn tijd, geboren te Würzburg in het begin der 15de eeuw, baarde vooral opzien op het concilie te Basel, waar hij als secretaris van Aeneas Sylvius, later paus Pius II, zich met kracht verzette tegen de aanmatigingen van den Paus.
Dientengevolge moest hij zijne betrekking nederleggen, en hij vestigde zich in 1431 te Nürnberg als pleitbezorger. In die betrekking verwierf hij zoo grooten roem, dat hem weldra uit alle oorden van Duitschland de belangrijkste zaken werden toevertrouwd. Daarna werd hij raadsheer van Sigismund, hertog van Oostenrijk, en ging als gezant van dezen in 1459 naar Mantua, waar hij wegens een verschil met Pius II in 1461 door dezen in den ban werd gedaan. Nu stelde hij zich onder de hoede van den Hussietenkoning Georg Podiebrad van Bohemen. Toen ook daar ’s Pausen haat hem vervolgde, vond hij eene wijkplaats te Dresden, en door tusschenkomst van den Saksischen Vorst werd vervolgens de ban door paus Sixtus IV opgeheven. Hij overleed aldaar in 1472. Zijne geschriften, staats- en kerkregtelijke onderwerpen behandelend, zijn in 1608 onder den titel: „Scripta nervosa jnstitiaeque plena” in het licht verschenen.
