Haussonville (Joseph Othenin Bernard de Cléron, graaf de), een Fransch staatsman en schrijver, geboren te Parijs den 27sten Mei 1809, betrad reeds vroeg de staatkundige loopbaan en werd toegevoegd aan de gezantschappen te Brussel en te Turijn, waarna hij als eerste gezantschapssecretaris naar Napels vertrok. In 1842 en 1846 werd hij tot volksvertegenwoordiger gekozen en voegde zich bij de meerderheid. Meermalen sprak hij redevoeringen uit en werd tot verslaggeverbenoemd over belangrijke aangelegenheden. Wegens zijne monarchale, ja legitimistische gevoelens keerde hij in 1848 tot het ambteloos leven terug, en eerst in 1869 trad hij op als candidaat der oppositie.
In dat jaar werd hij lid der Académie, en deze keuze mishaagde Napoleon zoozeer, dat hij den gekozene van het gewone bezoek ontsloeg. Gedurende den Fransch-Duitschen oorlog leefde hij in stilte op zijne goederen, maar na het sluiten van den vrede werd hij afgevaardigd naar de Nationale Vergadering te Bordeaux. Geruimen tijd was hij een ijverig medewerker in de „Revue des deux Mondes”. Daarenboven schreef hij : „Histoire de la politique extérieure du gouvernement Français 1830—1848 (1850)”, — „Histoire de la reunion de la Lorraine á la France (1854—1859,4 dln)”, — en „L’église romaine et le premier empire (1860)”. Ook maakte hij brieven openbaar, waarin hij aandrong op het verleenen van zoodanige vrijheden, als bestaanbaar waren met het Keizerrijk.
