Galuppi (Baldassaro), een beroemd Italiaansch componist, geboren den 18den October 1706 op het eiland Burano bij Venetië en om die reden ook wel Buranello genoemd, ontving het eerste onderwijs in de toonkunst van zijn vader, een muziekalen barbier, en had op 16-jarigen leeftijd de stoutmoedigheid om te Venetië, waar hij als organist in zijn onderhoud voorzag, de opera „Gli amici rivali” te doen opvoeren. Het werk was gebrekkig en werd uitgefloten, maar gaf toch op vele plaatsen getuigenis van een ongemeenen aanleg, zoodat de beroemde Benedetto Marcello zich over den jeugdigen kunstenaar ontfermde en hem onder de leiding plaatste van den voortreffelijken Lotti.
Onder dezen legde Galuppi zich met grooten ijver toe op de compositie, en bragt in 1729 zijne opera „Dorinda”, waarvoor zijn begunstiger Marcello den tekst gedicht had, op het tooneel, — ditmaal met goed gevolg. Nu was de weg gebaand voor den jongen kunstenaar, die de eene opera op de andere liet volgen, zoodat haar aantal weldra tot 70 klom. Vele van deze genoten een uitbundigen bijval, vooral die, welke zich bewogen op het gebied der opera buffa, zooals „Il mondo della luna”, — „Le virtuose ridicole”, — „Il mondo alla rovescia”, — „Il marchese villano", — en „Il puntiglio amoroso'’. In 1741 begaf hij zich naar Londen en bragt er onderscheidene opera’s ten tooneele. In 1762 werd hij kapélmeester der St.
Marcuskerk te Venetië, en maëstro aan het Conservatorio degli Incurabili aldaar. In 1765 ging hij echter naar Petersburg, waar hij tot 1768 als Keizerlijk kapelmeester en toonzetter werkzaam bleef. Na zijn terugkeer te Venetië kwam hij weder in zijne voormalige betrekkingen, en overleed aldaar den 3den Januarij 1785. In zijne laatste levensjaren heeft hij alleen kerkmuziek geschreven.
