Een beroemd klooster der Benedictijnen in het Zwitsersche kanton Schwyz en eene der meestberoemde bedevaartplaatsen van Europa, ligt 1000 Ned. el boven den zeespiegel, is ten oosten en westen door bergreeksen ingesloten en ten zuiden langs het Alpthal en Sihlthal toegankelijk. Het klooster, in een donker woud verrijzend, is gesticht tegen het midden der 9de eeuw, werd herhaaldelijk door de vlammen vernield doch in 1704—1719 in Italiaanschen stijl opgetrokken. Het vormt een vierkant, dat ongeveer 140 Ned. el lang en 135 Ned. el breed is.
De kerk bevindt zich in het midden van den voorgevel, en beroemd is er het beeld van Maria van Einsiedeln, aan welks voet zich vooral op den 14den September de geloovigen verzamelen. In de laatste drie eeuwen bedraagt het aantal communicanten er jaarlijks gemiddeld 150000. Men vindt er eene boekerij met 26000 deelen en 840 handschriften. Rudolf van Habsburg begiftigde er de abten met de vorstelijke waardigheid, en het klooster vierde in 1861 zijn 1000-jarig jubilé. Het is bewoond door 60 priesters en 20 broeders van de Benedictijner orde, en in de nabijheid bevinden er zich een seminarium en een lycéum. — Het vlek Einsiedeln telt ruim 7000 inwoners, die hoofdzakelijk hun bestaan vinden in de verpleging der vreemdelingen en in den bandel met gewijde voorwerpen, gebedenboeken enz. Hiertoe bezigen er de gebroeders Benziger eene drukkerij met 7 door stoom gedrevene snelpersen, eene boekbinderij met 100 werklieden, eene steendrukkerij met 20 persen, enz.
