Een Belgisch schrijver en lid der Belgische Académie, werd geboren te Brussel den 29sten Junij 1804, studeerde in de regten en werd vervolgens medewerker in het oppositieblad „Le courier des Pays-Bas.” Een staatkundig drukpersproces bragt hem in 1828 voor den tijd van een jaar in de gevangenis, doch verhief hem tevens tot een martelaar der zoogenaamde Hollandsche onderdrukking.
Na de Belgische omwenteling, waaraan hij ijverig deel nam, werd hij benoemd tot inspecteur-generaal der gevangenissen en der inrigtingen van weldadigheid, — eene betrekking, die hij in 1861 nederlegde. Met groote belangstelling nam hij deel aan de staathuishoudkundige en statistieke congressen, en als algemeene secretaris van de kerkvergadering te Mechelen heeft hij de gunst verworven der Ultramontanen. Hij overleed na eene langdurige ongesteldheid op den 21 sten Julij 1868. Van zijne talrijke geschriften noemen wij: „De la condition physique et morale des jeunes ouvriers (1843, 2 dîn.)”, — „Enquête sur la condition des classes ouvrières et sur le travail des enfants dans les manufactures (1846, 3 dln.)”, — „Mémoire sur le pauperisme des Flandres (1850)”, — „Rapport sur les colonies agricoles, écoles de réforme etc. (1851)”, — „Budgets économiques des classes ouvrières en Belgique (1855)”, — en „La question de la charité et des associations religieuses en Belgique (1858)”, waarin hij optrad als tegenstander van het weldadigheidsstelsel der liberalen.
