Cerigo, het oude Kythéra en het zuidelijkste der Ionische eilanden, is tegenover kaap Malia (Malea) aan den zoom van den Griekschen Archipel gelegen. Met de naburige eilanden Cerigotto en Pori heeft het eene oppervlakte van 51/4 □ geogr. mijl. Die oppervlakte draagt veel bergen en grotten, maar is voor ’t overige geenszins onvruchtbaar.
Men verbouwt er graan, druiven, olijven en zuidelijke vruchten, — voorts heeft men er schapen en geiten enz., en al die voortbrengselen bevorderen er een uitgebreiden handel, die door de ligging van het eiland zeer begunstigd wordt. De bevolking telt er ongeveer 15000 zielen; de hoofdstad is Cerigo (Kapsali),waar zich de zetel van den bisschop, eene goede reede benevens eenige kloosters en kerken bevinden. Ten zuidoosten van Cerigo, op den halven afstand van Creta, ligt het kleine eiland Cerigotto, in de dagen der Oudheid Aegila of Aegiléa genoemd en berucht als verblijfplaats van zeeroovers.
Kythéra was weleer een heilig eiland, omdat Aphródité (Venus) aldaar uit zee aan land stapte, en zij had er een beroemden tempel. Het werd door Phoenicische volkplanters bezet en bleef geruimen tijd het hoofd-station der purperslak-visschers. Aldaar vestigde zich het eerst de dienst der Syrische godin Astarte en verspreidde zich als Aphródité-dienst in Griekenland. Het eiland kwam vervolgens in de magt der Argiven en moest zich achtereenvolgens aan de Spartanen, Atheners en Romeinen onderwerpen. Na den val van het Byzantijnsche rijk verviel het aan Venetië, en na 1797 deelde het in de lotgevallen der Ionische eilanden.
