Catana, Catina of Catena was weleer eene stad op Sicilië aan den zuidoostelijken voet van den Etna, niet ver van de rivier Ammanus, in eene ongemeen vruchtbare streek. Zij werd omstreeks 704 vóór Chr. door de Chalcidiërs onder Evarchus gesticht en genoot weldra eene hooge mate van bloei. Hiéro van Syracuse verplaatste in 476 hare inwoners naar Leontium en bragt Syracusers en Peloponné- siërs naar Catana. Na zijn dood maakten echter de verdrevenen zich weêr meester van hunne stad, en de indringers namen de vlugt naar Inessa.
Later kregen de Atheners haar in bezit, en daarna maakte Dionysius de Oudere van Syracuse zich door verraad van de plaats meester, doch verloor er in 394 een zeeslag tegen de Carthagers. Vervolgens heerschten er tyrannen, uit de ingezetenen opgestaan, Agáthocles van Syracuse en Carthagers, terwijl er na den Eersten Punischen oorlog de Romeinen de teugels van het bewind in handen hadden. In den Tweeden Punischen oorlog werd de stad door M. Valerius Messala ingenomen, en Augustus zond Romeinsche veteranen derwaarts, die de welvaart van Catana aanmerkelijk vermeerderden, (zie voorts onder Catania).
