Auërsperg (Anton Alexander, graaf van), als dichter bekend onder den aangenomen naam van Anastasius Grün, is de spruit van een adellijk geslacht, hetwelk in zijne oudere en jongere lijn een groot aantal mannen telt, die als staatsambtenaren en krijgsoversten met eer hun vaderland (Oostenrijk) hebben gediend. Hij werd den 11den April 1806 te Laibach geboren.
Hij leefde aanvankelijk bij afwisseling op zijne goederen en aan het Hof te Weenen, maar schoon hij tot kamerheer werd benoemd, hield hij zich buiten staatsdienst. Langen tijd kende men alleen zijn aangenomen naam, — maar toen hij bekend werd als vervaardiger van vrijzinnige, vaderlandslievende poëzie, zonden hem de kiezers in 1848 naar het Parlement te Frankfort; van hier keerde hij terug naar zijne goederen, en eerst in 1859 betrad hij weder het staatkundig terrein, terwijl hij een jaar later tot rijksraad werd benoemd.
Zijn eerste gedicht van belangrijken omvang was “Der letzte Ritter (Stuttgart, 1830),” eene verzameling van romancen in de maat van het Nibelungenlied, waarin de heldendaden van keizer Maximiliaan I worden verheerlijkt. Hierop volgden “Blatter der Liebe”, en daarna “Spaziergänge eines wiener Poëten (Hamburg, 1831)”, waarin de stem der vrijheid zich met kracht deed hooren. Dichtbundels en afzonderlijke gedichten zijn hierop gevolgd, en in 1864 heeft hij onder den titel “Robin Hood” eene fraaije verzameling van vertaalde oud-Engelsche romances geleverd.
