uitbijten

betekenis & definitie

uitbijten - Werkwoord
1. (ov) door een bijtende stof aantasten
2. (ov) door te bijten (met tanden) wegnemen uit
3. (ov) vrijmaken door het hakken van bijten (in het ijs)

Woordherkomst
samenstelling van uit en bijten

Verwante begrippen
aantasten, bijten, corroderen, uitvreten, wegvreten