klappen

betekenis & definitie

klappen - Werkwoord
1. (inerg) als vertoon van bijval, dank of bewondering de open handen ineenslaan
♢ Het publiek klapte beleefd, maar meer ook niet.
2. ergatief plotseling met een luid geluid vallen
♢ De omvallende fiets klapte tegen de vloer.

klappen - Zelfstandignaamwoord
1. meervoud van het zelfstandig naamwoord klap

Woordherkomst
Afgeleid van klap

Uitdrukkingen en gezegden
♦ iets met rake klappen bekopen


Synoniemen
[1]: applaudisseren