daadwerkelijk - Bijvoeglijk naamwoord
1. ook echt plaats vindend
♢ Na de goedkeuring en maandenlange planning kon het daadwerkelijke bouwen starten.
daadwerkelijk - Bijwoord
1. echt plaats vindend
♢ Als er daadwerkelijk een auto wordt weggegeven, doe ik misschien wel mee.
Woordherkomst
pseudo-Duits
samenstelling van daad en werkelijk
Synoniemen
echt, werkelijk, feitelijk
Gepubliceerd op 03-10-2017
daadwerkelijk
betekenis & definitie
