conductantie - Zelfstandignaamwoord
1. (elektrotechniek) het vermogen van een materiaal om stroom te geleiden gelijk aan het omgekeerde van zijn elektrische weerstand (resistantie) uitgedrukt in de eenheid siemens (S)
Woordherkomst
afgeleid van het verouderde 'conduceren' of het Franse conduire (geleiden) (met het voorvoegsel con-) met het achtervoegsel -antie
Synoniemen
geleidingsvermogen, geleidbaarheid, elektrische geleidbaarheid
Verwante begrippen
admittantie, conductiviteit, susceptibiliteit
Gepubliceerd op 19-10-2017
conductantie
betekenis & definitie
