Hugo Nestor Verriest (1840— 1922) was een Vlaams letterkundige, leerling van Guido Gezelle en strijder voor de Vlaamse taal en de Vlaamse zaak. Na in 1864 tot priester te zijn gewijd, werd hij eerst te Brugge, later te Roesselaere, leraar aan het Seminarie.
Hier propageerde hij de Vlaamse gedachte, hetgeen mede oorzaak is geweest van zijn overplaatsing naar Yperen in 1877, waar hij overste van het bisschoppelijk college werd. Elf jaren later volgde zijn aanstelling tot pastoor te Wacken, later te Ingoyghem.
Als vriend en bewonderaar van Guido Gezelle bezield met een vurige liefde voor de Vlaamse taal en zijn Vlaamse land, zelf een begaafd dichter, schrijver en redenaar, hield hij sedert 1880 overal in Noord- en Zuid-Nederland voordrachten over Vlaanderen, zijn taal en zijn kunst, waardoor hij, behalve voor de Vlaamse zaak in het algemeen, veel heeft gedaan om Gezelle en de andere Vlaamse schrijvers, en dichters bekend te maken en te doen waarderen.. Verriest was lid der Kon.
Vlaamse Academie en eredoctor van de Hogeschool te Leuven.Van zijn poëzie- en prozawerken noemen wij: „Liederen”, „Regenboog”, „Op wandel”.
