(Arabisch Madinat al-Nabi) wil zeggen de stad van den Profeet.
De profeet Mohammed vluchtte tenslotte van hier uit in 622 naar Mekka, waardoor deze stad het uitgangspunt van den Mohammedaansen godsdienst werd. De drie op Mohammed volgende Kaliefen bleven te Medina gevestigd. Sedert de Omeyaden hun residentie in Damascus vestigden, is Medina nimmer meer het centrum van het Rijk geweest; wel bleef het in de eerste eeuw van den Islam het middelpunt van Mohammedaanse vroomheid en geleerdheid.
Tot de 13e eeuw regeerden er de Sjerifs van Mekka, toen kwam de stad onder Egyptisch bestuur en vervolgens onder Turkse Suzereiniteit (1517—1917).
Thans behoort de stad tot het door Ibn Sa’oed bestuurde koninkrijk Hedjaz.
