Het is in den gewonen zin een kritisch en een negatief woord, dat een minder goede bestuursmethode aanduidt, een methode, waarbij de ambtelijke bureau’s te veel alles bedisselen en voorschrijven, zonder voldoende contact met de geregeerden, zonder voldoende te rekenen met de werkelijkheid. Het bestuur wordt te veel volgens ingewikkelde en omslachtige systemen afgewikkeld, te weinig wordt op een directe en eenvoudige manier afgedaan, In de bureaucratie komen alle besluiten en beslissingen slechts langzaam tot stand.
Te veel instanties hebben er mee te maken, de persoonlijke verantwoordelijkheid van den beslissing-gever verdwijnt, de zaken worden steeds minder spoedig afgedaan en het bestuurs-apparaat wordt steeds groter en ingewikkelder.Men vindt de bureaucratie in allerlei tijden en in allerlei regeringsvormen. Telkens wordt er tegen geageerd, telkens blijkt weer, dat zij een hardnekkig leven heeft.
Enerzijds tracht men haar te bestrijden met de macht der volksvertegenwoordiging (de stelling werd vroeger zelfs veel gehoord, dat in een democratie de bureaucratie niet kan bestaan), anderzijds door decentralisatie, dat wil zeggen door ernaar te streven, dat niet te veel kwesties door één centrale autoriteit moeten worden opgelost, doch dat vele lagere autoriteiten zelf verantwoordelijk worden gesteld voor een beslissing.
