is de naam van een Vlaams schildersgeslacht uit vroeger eeuwen, waarvan verschillende leden beroemd geworden zijn.
Pieter Breughel de Oude, bijgenaamd Boeren-Breughel (1525—1569) was in de eerste plaats de schilder van de boeren in hun dagelijks leven, zowel in landschappen als binnenhuizen. Hij schilderde ook wel bijbelse voorstellingen, o.a. den „Torenbouw te Babel”, den „Moord te Bethlehem”, de „Kruisdraging” en andere schilderijen, maar meestal zo, dat hij de bijbelse geschiedenis in een Vlaams dorp plaatste.
Zijn zoon, die ook Pieter heette, Pieter Breughel de Jonge dus (1564—1638), is niet zo bekend geworden als zijn vader. Hij heeft veel van diens werken gecopieerd en schilderde bovendien veel helse taferelen en branden; daarom werd hij ook wel de „Helse Breughel” genoemd.
Jan Breughel de Oude (1568—1625) was ook een zoon van Pieter Breughel den Oude, een broer dus van Pieter Breughel den Jonge. Hij schilderde vooral landschappen, dieren, historische taferelen, dikwijls tezamen met zijn vriend Rubens. Zijn schilderijen waren reeds tijdens zijn leven zeer bekend en werden voor hoge bedragen verkocht. Deze Breughel was dan ook heel rijk en kleedde zich bij voorkeur in fluweel, waarom men hem den „Fluwelen Brenghel” noemde.
Zijn zoon Jan Brenghel de Jonge (1601— 1678) werkte in denzelfden trant als zijn vader; de schilderijen van deze beiden worden dikwijls met elkaar verwisseld. Hij had elf kinderen, van wie er vijf schilderden.
Een echt schildersgeslacht dus, die Breughels. Veel van hun schilderijen zul je in ons land niet vinden, maar een paar zijn er toch wel. In het Rijksmuseum te Amsterdam bevindt zich een schilderij van den „Helsen Breughel”, terwijl. „Adam en Eva in het paradijs”, een werk van den „Fluwelen Breugheï”, naast enige andere van denzelfden Breughel, in het Mauritshuis te den Haag te zien is.
