engelsch staatsman, geb. 1682, kwam 1705 als whig in het Lagerhuis, waar hij nauw verbonden was met Walpole. Sedert 1714 behoorde hij als staatssecretaris voor oorlog tot het kabinet, waarvan Walpole 1715 als kanselier der schatkist de leiding aanvaardde; later was zijn geheele streven gericht op den val van Walpole, dien hij met woord en pen bestreed.
In Febr. 1742 kwam eindelijk Walpole te vallen; daar P. echter eenmaal in den redetwist de belofte had afgelegd, dat hij geen ambt zou aanvaarden, kon hij hem niet opvolgen en bedierf niettemin zijn op den roep van onafhankelijkheid berustende positie, toen hij zich in Juli 1742 tot graaf van Bath liet verheffen. Tevergeefs hoopte hij, zonder ambt de leiding te kunnen behouden; bijna vergeten overl. hij 7 Juli 1764 te Londen.