Sirenia, orde van de zee-zoogdieren, ook wel Plantetende walvischachtigen, Cetacea herbivora, geheeten; zij' verschillen van de Walvischachtigen door de plaatsing der neusgaten aan het vooreinde van het hoofd, door de aan de lippen voorkomende borstelharen, door de spaarzame bekleeding met haar van het overige lichaam gedurende de eerste jeugd, de meerdere stevigheid van het geraamte, den kleinen kop, eindelijk door de plaatsing der melkklieren in de okselholten. De S. vertoonen ook verwantschap met verscheidene Dikhuidigen, waarom zij ook wel zee-pachydermen genoemd worden.
Gewoonlijk rangschikt men de S. als een eigen zoogdierorde, tusschen de Dikhuidigen en de Walvischachtigen. Men onderscheidt drie geslachten: Manatus (zie Lamantijtn), Halicore (zie Dugong) en Bytina, dit laatste met slechts eene soort, de Stellersche Zeekoe, Bytina Stelieri Desm., (duitsch: Borkentier), die nog omstreeks het midden der 18de eeuw aan de kusten van Kamschatka en van de Aleuten in groot aantal voorkwam, doch thans uitgestorven schijnt; zij bereikte een lengte van 6—7 meter, en overtrof in zwaarte de grootste olifanten.
