(Renatus) van Anjou, hertog van Lotharingen en Bar, graaf van Provence, titulair-koning van Napels, geb. 16 Jan. 1409 te Angers als tweede zoon van Lodewijk II van Napels, kreeg door zijn echtgenoote Isabella, de erfgename van hertog Karel I van Lotharingen (overl. 1431),. het hertogdom Lotharingen, dat hem betwist werd door Antoon van Vaudemont, den broederszoon van Karel I, die R. gevangen nam. Door den dood van koningin Johanna II (2 Febr. 1435) en dien van zijn broeder Lodewijk III, viel hem de troon van Napels-Sicilië benevens Anjou en Provence ten deel.
Daar hij nog steeds gevangen was, benoemde R. zijn gemalin Isabella tot regentes; nadat hij tegen een losprijs 1437 zijn vrijheid herkregen had, landde hij 1438 in Napels, doch moest 1442 het koninkrijk aan Alfonsus V van Arragon overlaten en naar Provence terugkeeren. Nadat hij Lotharingen aan zijn oudsten zoon had overgegeven, wijdde hij zich geheel aan de schoone kunsten en hernieuwde aan zijn hof met zang en herderspelen, die hij zelf dichtte, de dagen der oudproven$aalsche troubadours. Hij overleed 10 Juli 1480 te Aix, nadat hij Provence aan Frankrijk had vermaakt.
