(graaf, voorts markies de) Maarschalk van Frankrijk, geb. te Champignolle, 1752, overl. te Parijs, 1821; hij diende eerst onder Souffron in Indië, keerde naar Frankrijk terug, en was bij het uitbreken der groote revolutie kolonel; in 1792 tot maréchal de camp, aide de camp van Luokner, en luitenant-goneraal benoemd, onderscheidde hij zich bij Valmy en bij Jemappes, voerde een oogenblik het leger van de Moesel aan, en keerde naar Parijs terug om de portefeuille van oorlog te aanvaarden. Twee maandenlaterwerd hij door Dumoriez, wiens gedrag hij met den commissaris van de Conventie had nagegaan, aan Oostenrijk uitgeleverd; in 1795 herkreeg hij do vrijheid, nam deel aan de krijgsverrichtingen van den eersten consul, en werd door deze in 1800 als ambassadeur naar Berlijn, in 1802 in gelijke hoedanigheid naar Madrid gezonden.
In 1814 maakte hij deel uit van het Voorloopig bewind en volgde Lodcwijk XVIII naar Gent; in 1816 werd hij door laatst[ genoemden vorst tot maarschalk van Frankrijk ! benoemd.
