bijgenaamd Secundus, beroemd latijnsch dichter, in 1528 te Schlüchtern geb., studeerde te Marburg en te Wittenberg, en diende bij de troepen van het smalkaldische verbond. Te Padua gepromoveerd werd hij in 1557 hoogleeraar in de geneeskunde te Heidelberg, waar hij in 1560 overleed, naar men zegt tengevolge van het innemen van een liefdedrank.
In zijn elegieën wedijvert hij in bevalligheid en gemakkelijkheid met Ovidius. De eerste, door hem zelven bezorgde uitgave (Pavia 1551) is zeer zeldzaam; latere zijn die van Burman (Amst. 1754, 2 dln.) en Kretschmar (Dresd. 1773).
