een paleis te Parijs, niet ver van het Louvre en de Tuilerieën, werd voor kardinaal Riehelieu gebouwd, dile het bij testament aan Lodewijk XIII vermaakte, na wiens dood Lodewijk XIV het gedurende zijn minderjarigheid bewoonde. Van toen af kreeg het den naam van P., terwijl het vroeger Palais-Cardinal heette.
Later aan de familie Orléans gekomen, liet Philippe-Egalité het geheel verbouwen en de daarbij behoorende tuinen door groote vleugels insluiten, die hij voor de industrie bestemde. Door de revolutie in beslag genomen, kreeg het den naam van Palais-Egalité, en werd aan koffiehuishouders en dergelijken verhuurd, totdat de eerste consul het voor tribunaal, beurs- en handelsrechtbank deed inrichten. Bij den terugkeer der Bourbons kwam het weder aan zijn vroegere bezitters, en werd door den Interen koning Bodewijk Philips tot zijn troonsbestijging in 1830 bewoond. Na de Februari-revolutie tot onderscheidene doeleinden gebruikt, werd het in 1852 tot staatsdomein verklaard.
