duitsch philoloog, geb. 23 Juli 1827 te Erfurt; werd 1856 buitengewoon hoogleeraar, 1859 gewoon hoogleeraar te Bern, waar hiji het philologisch seminarie oprichtte; 1862 werd hij1 professor te Basel, in dat najaar te Kiel, 1872 te Heidelberg, 1877 te Leipzig, waar hij1 18 Juli 1898 overl. Zijn hoofdwerken zijn de verzameling der Scaenicae Romanorum poësis fragmenta (3de dr., 2 dln., 1897), daarbij1 [i]Die röm.
Tragödie im Zeitalter der Republik[/i] (1875), voorts de groote critische uitgave van Vergilius met ,,Prolegomena critica” en „Appendix Vergiliana” (5 dln., 1859'—68; 2de dr., 4 dln., 1894—95) en de Geschichte der röm. Dichtung (3 dln., 1887—92).
