bijgen. Despréaux, fr. dichter, geb. 1 Nov. 1636 te Parijs, studeerde in de rechten, wijdde zich daarna aan de schoone wetensch., voornamelijk aan de dichtkunst, en maakte zich het eerst bekend door zijn satires die om hun eleganten versbouw en rythmische welluidendheid weldra beroemd werden; ook zijne Epitres (1668—77) vonden grooten bijval, en zijn de Ars poëtica van Horatius nagevolgd werk L'artpoe'tique (1672), verkreeg niet slechts in Frankrijk maar ook in het buitenland het gezag van een esthetisch wetboek; hadden zijn satires den slechten literarisch en smaak zijner tijdgenooten aan de kaak gesteld en bespot, zijn L'art poétique kwam de wetten van den goeden smaak en van de schoonheid in het algemeen bepalen.
Om zijn tegenstanders, die hem van gebrek aan verbeeldingskracht en oorspronkelijkheid beschuldigden, te wederleggen, schreef hij het komisch heldendicht Le lutrin (1678), een meesterwerk van humor; verder is nog zijn Traité du sublime (1671) opmerkelijk. B. werd in 1677 nevens Racine rijkshistoriograaf; hij stierf 13 Maart 1711. Met Molière, La Fontaine en Racine behoort hij tot de mannen, die het tijdperk Bodewijk XIV glans verleenen; zelfs het verblijf ten hove had geen invloed op zijn vrijmoedigheid en zelfstandigheid; omtrent het onbewimpeld uiten van zijn oordeel zijn vele anecdoten in omloop.
