geb. Choquet, Fransehe dichteres en schrijfster, geb. te Parijs 13 Nov. 1813, overl. te Nizza 2 Aug. 1890.
In 1844 trad zij te Berlijn met Paul Ackermann, die een vertrouwd vriend was van Proudhon, in het huwelijk; haar echtgenoot stierf in 1846, waarna mevr. A. zich naar Nizza terugtrok; aldaar schreef zij hare dichtstukken en verhandelingen; deze ademen allen een droevig-sombere, pessimistische levensbeschouwing, waarvan de geest wordt weergegeven door hare ontboezeming, dat het menschdom haar toescheen de Held te zijn van een droevig, beklagelijk drama, dat zich afspeelt in een verloren hoek van het heelal, met blinde Natuurwetten, het eeuwig Niet tot ontknooping. Dit is de leidende gedachte van hare voornaamste werken: L’amour et la mort; La nature a l’homme; L’homme a la nature; L’idéal; Le cri enz. In 1872 verscheen haar bundel Poêsies philosophiques, in 1882 Pensees dyune solitaire. Als dichteres openbaarde zij zeldzame gaven. In oorspronkelijkheid, kracht van uitdrukking en tegelijkertijd eenvoudigheid kan zij met geen andere vrouw worden vergeleken.
