Fransch staatsman, geb. 26 April 1819 te Parijs, vestigde zich als advokaat te Parijs, was in 1848 eenigen tijd chef de cabinet van den minister van justitie, Crémieux, hervatte daarop zijn rechtskundige praktijk, pleitte in vele politieke en persdelicten, en wijdde zich tegelijkertijd aan de journalistiek; onder het keizerrijk behoorde hij tot de oppositie, werd in 1869 bij de algemeene verkiezingen in het départ. Loiret tot afgevaardigde gekozen, en stemde als zoodanig tegen den oorlog van 1870 ; hij werd commissaris-generaal der verdediging in het départ. Loiret, vergezelde Thiers naar Parijs en Versailles voor de onderhandelingen omtrent een wapenschorsing, ondersteunde later als député voor Loiret de politiek van president Thiers, werd onderstaatssecretaris van financiën, voorts minister der télégraphié en posterijen (5 Jan. 1879), behield deze functie in de verschillende ministeriën tot 1885, en zag zich in 1888 door Loiret tot sénateur gekozen.
Zijn zoon, George Charles Paul C, geb. te Parijs, 20 Mrt. 1855, werd in 1885 in het départ. Loiret tot afgevaardigde gekozen en was minister van financiën in het kabinet-Méline. 1896—98.
