(grieksch) bij de oude grammatici de ontleding der als proza in doorloopend schrift overgeleverde gedichten der lyrische poëten, vooral van de chorische en lyrische partijen der treurspeldichters in hun afzonderlijke kola (strofen, zie kolon), deels door teekens in den tekst, deels door verdeeling op afzonderlijke regels met uit- en inspringen ter aanduiding van de verscheidenheid der kola. Eerstgenoemde manier werd waarschijnlijk reeds toegepast door Aristophanes van Byzantium; naar de tweede, door Heliodorus (zie ald. 2) in de blijspelen van Aristophanes toegepaste manier zijn de cantica van het milaneesch palimpsest van Plautus ingericht.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
