socialistisch schrijver, geb. 16 Oct. 1854 te Praag, studeerde te Weenen in geschiedenis en philosophie, en sloot zich omstreeks 1874 bij de sociaal-demokratie aan, welke hij sedert onafgebroken gediend heeft, vooral met de pen; hij behoort tot de theoretici der marxistische socialisten en werkt inzonderheid aan de verder-ontwikkeling en populariseering der ideeën van Marx en Engels. In 1883 richtte hij met den boekhandelaar Dietz het socialistisch wetenschappelijk tijdschrift „Die Neue Zeit” op, dat hij; 1885—88 van Londen uit leidde en sinds 1890 te Stuttgart redigeert.
Hij gaf o. a. in het licht: Der Einfluss der Volksvermehrung auf den Fortschritt der Gesellschaft (Weenen 1880), Karl Marx’ ökonomische Lehren (Stuttg. 1887, 6de dr. 1898), Thomas More und seine Utopie (1887), Das Erfurter Programm, in seinen grundsätzlichen Teil erläutert (3de dr. Stuttg. 1898), Der Parlementarismus, die Volksgesetzgebung und die Socialdemokratie (ald. 1893), Die Agrarfrage (ald. 1899), Bernstein und das socialdemokratische Programm (ald. 1899), Handelspolitik und Socialäemokratie (ald. 1901); ook schreef hij bijdragen voor de „Geschichte des Socialismus in Einzeldarstellungen” (ald. 1894 vlg.).
