Karl daub

betekenis & definitie

Duitsch theoloog (prot.) van de speculatieve richting, geb. 20 Maart. 1765 te Cassel, werd in 1794 hoogleeraar in de philosophie aan de hooge landsschool te Hanau, in 1795 aan de hoogeschool te Heidelberg, waar hij 22 Nov. 1836 stierf; zijn Lehrbuch der Katevhetik (Heidelberg 1801) berust geheel op Kant’s wijsbegeerte; de werken Theologumena (1806), en Einleitung in das Studium der Christl. Dogmatik aus dcm Standpmikt der Religion (1810), staan onder den invloed van Sehelling’s identiteits-philosophie ; ten slotte ondernam D. in het werk Die dogmatische Theologie jetziger Zeit oder die Selbstsucht in der Wissenschaft des Glaubens (1833) en in zijn Vorlesungen iiber die Prolegomena znr Dogmatik (verschenen te Berlijn, 1839) in de duistere Hegeliaansche dialectiek een soort philosophische restauratie van het kerkelijk dogma.