Karl august bleibtreu

betekenis & definitie

Duitsch dichter, zoon des George, geb. 13 Jan. 1859 te Berlijn, studeerde eerst in zijn geboorteplaats, later te Londen, bereisde Scandinavië, Hongarije, Italië en Groot-Britannië, werd in 1885 redacteur van „Schalk”, is een der begaafdste vertegenwoordigers der zg. jong-duitsche richting in de duitsche literatuur, en, trots neiging tot het romantische, die zeer duidelijk uitkomt in Der Nibelingen Lot (1884), beslist realist; hij schreef lyrische poëzie, als Lyrisches Tagebuch (1885), Lieder aus Tirol 1885), Welt und Wille (1886), Kosmische Lieder (1890) tooneelstukken, als Lord Byron (1888), Schicksal (1888), Vaterland (1887), Weltgericht (1888), Das Halsband der Königin (1890), en naturalistische novellen, als Aus Norwegens Hochlanden (1883), Schlechte Gesellschaft (1885), Gröszenwahn (1888), Die Propaganda der Thal (1891) enz.