spaansch hekeldichter, geb. 24 Maart 1703 te Vidanes (Leon), was leeraar bij de Jezuïeten en ging, na de verdrijving dezer orde uit Spanje, naar Bologna, waar hij 2 Noy. 1781 overleed. Reeds La juventud triunfanie (De triomfeerende jeugd, 1727), een pikante beschrijving van religieuze feesten, deed hem kennen als een talentvol satirikus; in Dia grande de Navarra (De groote dag van Navarra, 1746) persifleerde hij de door de gedeputeerden van Navarra te Pampelona aangerichte feesten bij de troonsbestijging van Ferdinand VI met zulk een fijne ironie, dat i deze zijn lof in den aanvang voor ernst opnamen | en hem met geschenken overlaadden.
Een europeeschen naam kreeg hij door zijn Historia del famoso predicador Fray Gerundio de Campazas, alias Zotes (Madrid 1758, onder den schuilnaam don Fracisco Lobon de Salazar), een zeer geestige satire tegen den bombastischen kanselstijl dier dagen, dikwijls een tegenhanger genoemd van de „Don Quichotte”; de inquisitie verbood het werk en het tweede deel kon eerst in 1770 verschijnen, te Campazas, een gefingeerden naam voor Madrid. Aan de latere meermalen .herhaalde uitgaven werd nog een derde deel toegevoegd. Men heeft ? van hem ook vele vertaalde werken o. a. de Gil Bias van Le Sage; volgens I. heeft Le Sage zich bediend van een verloren gegaan spaansch origineel.
