John falstaff

betekenis & definitie

(Sir) Bij Shakespeare de trouwe metgezel van den losbandigen prins Hendrik van Wales (later koning Hendrik V, overl. 1421), de meest oorspronkelijke figuur die Shakespeare in zijn Hendrik IV, en, naar men wil op verlangen van koningin Elizabeth, in de Lustige vrouwen van Windsor geteekend heeft. F. wordt voorgesteld als een heros der ondeugd, onderhoudend prater, onuitputtelijk in dubbelzinnigheden en kwinkslagen, even lafhartig als ijdel en praalziek, nog in zijn grijzen ouderdom een overgegeven vrouwenbelager. Shakespeare noemt deze figuur aanvankelijk Oldcastle, lord Cobham, een vurig aanhanger van Wiclif, en in 1417 als ketter verbrand; later veranderde de dichter, inziende dat hij genoemden persoon onrecht had aangedaan (zie epiloog op Hendrik IV, dl. II). den naam in F.,-naar sir John Fastolf (vergelijk Hendrik VI, dl. I), die hij hiermee echter evenzeer onrecht schijnt te hebben aangedaan. F. is ook de held van vele opera’s van lateren tijd. b.v. van Dittersdorf (1796), Salieri (1798),' Balfe (1838), Nicolai (1849), Adam (1856), Verdi (1892) enz.