Jean antoine ernest constans

betekenis & definitie

Fransch politikus; en diplomaat, geb. 3 Mei 1833 te Béziers, studeerde in de rechten, was eenigen tijd advokaat te Toulouse, werd achtereenvolgens professeur agrégé (buitengewoon hoogleeraar) bij de faculteit der rechten te Douai, te Dijon en te Toulouse, waar hij in 1872 ook den maire als adjunct werd toegevoegd; in 1876 in het dept. HauteGaronne tot afgevaardigde gekozen, voegde hij zich bij de opportunistische groep; in 1877 herkozen werd hij 28 Dec. 1879 benoemd tot ondersecretaris van staat bij het ministerie van binnenl. zaken (kabinet-Freycinet); 17 Mei 1880 volgde hij Lepere op als hoofd van genoemd departement en behield zijn portefeuille in het kabinet Jules Ferry (23 Sept. 1880—14 Nov. 1881), in welk tijdsbestek hij de dekreten van 29 Maart tegen de congregratiën ten uitvoer legde; in 1881 en 1885 werd zijn mandaat van afgevaardigde vernieuwd; in de kamer vertegenwoordigde hij steeds het opportunisme, waardoor hij zich bij de radikalen onaangenaam maakte; in Mei 1886 als gevolmachtigde naar Peking gezonden om het fransch-chineesche verdrag te bekrachtigen, werd hij 3 Nov. daarop tot gouverneur-generaal van Indo-China benoemd, een post dien hij tot 14 Sept. 1888 bekleedde; in het kabinet-Tirard (25 Febr. 1883—17 Mrt. 1890) was hij weer minister van binnenl. zaken; met groote energie bestreed hij het boulangisme, en proclameerde de ontbinding van de Ligue des patriotes; hij behield zijn portefeuille in het dat van Tirard opvolgende kabinet-Freycinet (17 Maart 1890—27 Febr 1892); in de Panama-zaak betrokken en door de radikalen op het heftigst bestreden, werd hij in 1897 niettemin tot lid van den Senaat gekozen ; in Dec. 1898 ging hij als ambassadeur naar Konstantinopel, dat hij in 1901 bij het uitbreken van de kaden-kwestie tusschen de Porte en Frankrijk verliet; nadat dit geschil in der minne was bijgelegd, keerde hij einde Nov. 1901 weer naar zijn post terug.