eigenlijk Giulio Pippi, ital. schilder en bouwmeester, geb. 1492 te Rome, overl. 1 Nov. 1546 te Mantua, was de beduidendste van de leerlingen van Rafaël en had aan tal van groote werken van dezen meester een belangrijk aandeel; zoo aan de H. familie (Louvre) en aan de Transfiguratie (Vaticaan). Voor Frans I van Frankrijk schilderde hij de door Rafael ontworpen „Madonna”, voor de kerk San Stefano te Genua een „Steeniging van Stephanus”, voor een der zalen van ’t Vaticaan den „Slag van Constantinus tegen Maxentius bij de brug van Milvi.” In 1526 schilderde hij, naar een afgegoten masker, ’t portret van den overleden hertog Giovanni de Medici; in 1530 begon hij zijn eigen rijk versierde woning in Mantua, waar hij op vorstelijken voet leefde, te bouwen.
Middelerwijl ontwierp hij voor verschillende paleizen en kerken de schoonste fresco’s, aan onderwerpen uit de oude geschiedenis en de mythologie ontleend. In 1544 begon hij den dom van Mantua te bouwen en twee jaar later leverde hij de teekening voor den gevel der San Petriono te Bologna. Tal van musea, kerken en paleizen bezitten werken van G., waarvan de meeste door gravures algemeen verspreid zijn. Zie omtrent G.: C. d’ Arco, Istoria della vita e delle opere di Giulio Pippi Romano (Mantua 1842), Dollmayr, Giulio Romano und das Massische Altertum (Leipz. 1902).
