fransch generaal, geb. te Colmar 1837, leerling van de polytechnische school, onderscheidde zich in den oorlog van 1870—71 als adjudant van generaal de Berckheim, werd krijgsgevangen met het leger van Metz. In zijn vaderland teruggekeerd, bekleedde hij verschillende hooge militaire functies, werd in 1894 bevelhebber van het 4de legercorps en in 1895 minister van oorlog.
Daarna ontving hij het bevel over het 15de legercorps en werd 1898 kommandant van Parijs, tijdens de Dreyfus-affaire. In het kabinet-Brisson was hij weder minister van oorlog, doch trok zich spoedig terug; in 1902 werd hij bij de reserve geplaatst. Hij schreef een belangwekkend werk over den fransch-duitschen oorlog, Souvenirs (1904).
