Emanatie

betekenis & definitie

lat., uitvloeiing, uitstrooming; in de philosophie: het voortvloeien van alle dingen uit een hooger beginsel, naar de wijze van de uitstrooming van het licht, eene bij de Indiërs en Perzen verbreide, later ook door de christelijke gnosticien nieuw-platonici overgenomen leer. Omtrent de optische E.-theorie zie Licht Als rechtsterm: afkondiging van een wet of verdening.