Druivenziekte

betekenis & definitie

Ziektetoestand van den wijnstok, bij welke de druiven in haar ontwikkeling worden gestuit en nog onrijp reeds beginnen te verdorren. Deze ziekte verbreidde zich sinds 1845 van Engeland uit over Frankrijk naar Zuid-Europa, Zwitserland en Duitschland; de ziekte bestaat in het optreden van een witte, dunne melige laag aan de oppervlakte van bruine vlekken op de bladen en jonge bessen v/d wijnstok; bij de laatste wordt het epidermis evenzoo bruin en sterft af, nog eer de vrucht de helft van hare normale grootte beeft bereikt, terwijl bij verdere uitbreiding ook het vleesch der bes wordt aangetast, zoodatdeze verdort. De witte laag bestaat uit een schimmelplant, O'idium Tuckeri Beuk , die de bruine vlekken veroorzaakt en het epidermis doodt.