Rumeensch dichter, geb. 1826 te Bolintina, Walachije, trad in staatsdienst, moest deze echter wegens het uitgeven van politieke gedichten en het schrijven van artikelen in de bladen verlaten, en ging in 1847 naar Parijs; door de revolutie van 1848 teruggeroepen, richtte hij bet nationaal-demokratisch blad „Poporul suveran” op, keerde in 1849 naar Parijs terug, begaf zich later naar Turkije, bereisde KleinAzië enz., en ging in 1859, na de troonsbestijging van Cusa, naar Bukarest terug, werd minister van onderwijs, kort daarop staatsraad voor het leven, verviel echter weldra in een diepe zwaarmoedigheid, en overleed krankzinnig en in een armenhuis te 3ukarest, 1 Sept. 1872. Hij scheef een groot aantal aan de geschiedenis zijns lands ontleende balladen; eenige zijner gedichten gaf hij in een fransche vertaling, getiteld: Brises d’Orient (1866) in het licht; opzien baarde zijn roman Elena; verder schreef hij reisverhalen, geschiedkundige drama’s, satires, en een epos: Traianida, Dacië’s onderwerping door Trajanus behandelend.
Carmen Sylva haalt hem in haar werken veelvuldig aan.
