eigenlijk Van den Steen geheeten, beroemd r.-kath. exegeet, geb. 1566 te Bocholt nabij Luik, trad in de orde der Jezuïeten en legde zich vooral op de studie der H. Schrift toe; hij hield voorlezingen over den Bijbel te Leuven en te Rome, en overleed in laatstgenoemde plaats 12 Maart 1637.
De vrucht zijner onophoudelijke exegetische studiën en voordrachten heeft hij neergelegd in zijn commentaren op de gezamenlijke boeken van het 0. en N. Testament (uitgezonderd de Psalmen en het boek Job). De beste uitgaven zijn die te Antwerpen (10 dln., 1681) en Venetië (10 dln., 1730). Zijn commentaren op het Nieuwe Testament zijn onder alle dergelijke werken het meest verbreid en het langst in gebruik gebleven bij de geestelijkheid; toch worden algemeen de commentaren op den Pentateuch en de brieven van Paulus voor de beste gehouden.
