Charles pinot duclos

betekenis & definitie

Fransch schrijver en moralist, geb. 12 Febr. 1704 te Dinan in Bretagne, kwam op jeugdigen leeftijd te Parijs, waar hij zich later aan de letteren wijdde ; hij gaf allereerst een tweetal romans in het licht, waarvan de Confessions du comte de * * * (Amsterd. 1742) grooten bijval vonden. Na het geschiedwerk Histoire de Louis XI (4 Dec. 1745), gaf D. Considérations sur les mœurs de ce siècle (1749) in het licht, waarin hij een ongewoon talent in het schilderen van karakters openbaart en waarop hij als voortzetting Mémoires pour servir à l'histoire des mœurs clu XVille siècle (1751) deed volgen; zijn Mémoires secrets des règnes de Louis XIV et de Louis XV, die hij schreef nadat hij in Voltaire’s plaats tot historiograaf benoemd was, doch die eerst later in druk verschenen (1791), vormen zijn hoofdwerk en zijn blijkbaar de vruchten van nauwgezette navorschingen ; in 1747 wrerd hij lid der Academie, als wier secretaris hij zich in 1762 met de redactie van de Dictionnaire de VAcadémie belast zag; zijn Voyage en Italie, ou considérations sur VItalie (1791), is de vrucht eener reis naar Italie, die hij in 1766 deed; hij overl. 26 Mrt 1772 te Parijs. Zijn Œuvres complètes gaven Desessarts (Par. 1797—1807), later Bélin (1821) en Auger (1821) in het licht; zie omtrent D. Bami, Les moralistes français au XVIIIe siècle (Par. 1873); Peigné, Charles D. (1867); L. Mandon, De la valeur historique des mémoires secrets de D. (Montpellier 1872).