kardinaal en bisschop van Lausanne en Genève, geb. 22 Sept. 1824 te Carouge, studeerde te Freiburg in Zwitserland, werd 1847 priester gewijd, trad te Genève als kanselredenaar op en stichtte het politieke blad „L’Observateur catholique”, en de „Annales catholiques”. Hij werd 1857 pastoor te Genève en bissch. vicaris-generaal voor het kanton, 1864 bisschop van Hebron i. p. en coadjutor van Genève.
In 1835 droeg bisschop Marilley van Freiburg op pauselijk bevel hem het volle bissch. gezag voor Genève op, waardoor het z.g. kerkelijk conflict van Genève ontstond. Daar de r.-kath. kerk van het kanton volgens concordaat ingelijfd was bij het bisdom Freiburg-Lausanne, protesteerde de regeering te Genève; desondanks volgde 1873 de benoeming van M. tot apostolisch vicaris van Genève. Daar M. tegen het verbod der regeering bissch. functies verrichtte, werd hij door den bondsraad uit het land verbannen. M. woonde sedert te Ferney in Frankrijk. Leo XIII deed een poging tot bijlegging van het geschil door in 1879 na het terugtrekken van M. den nieuwen bisschop van FreiburgLausanne, Cosandey, overeenkomstig het concordaat ook te bekrachtigen als bisschop van Genève, doch zonder M. te ontheffen van zijn apostolisch vicariaat. Dit geschiedde in 1883, toen M. na den dood van Cosandey tot diens opvolger benoemd werd.
De bondsraad trok nu het verbanningsdecreet in en liet de kantons vrij in het aannemen of weigeren van M. als hun bisschop; alleen Genève weigerde. Sedert resideerde M. te Freiburg en werd 1890 tot kardinaal benoemd. Hij overleed 23 Febr. 1892 te Rome. Hij schreef: Lettres d’un protestant sur l’autorité de l’église et le schisme (1860), De l’intelligence et du gouvernement de la vie (1864), De la vie surnaturelle dans les dm,es (1865), Vie de la sainte Vierge et cipres les Ecritures (1874), enz.
