Finsch taalkundige en taalvorscher, geh. te Kuopio 7 Aug. 1826, overl. 20 Nov. 1889. Hij studeerde aan de hoogeschooil te Helsingfors Philosophie en Philologie en legde zich later geheel op de wetenschappelijke navorsching der Finscihe taalfamilie en op de bevordering der Finsehe literatuur toe.
In 1847 begon hij een tijdschrift: „Suometar” waarin hij onder het pseudoniem Oksanen vele bijdragen leverde; in 1855 verscheen zijn taalboek Wotisk Grammatik. Van 1833 tot 1838 bezocht hij een groot deel van noordelijk Rusland en westelijk Siberië, teneinde de dialekten der daar woonachtige volksstammen te bestudeeren. In 1862 werd hij tot prof. in de Finsehe taal- en letterkunde aan de hoogeschool te Helsingfors benoemd. Zijn beroemdste taalkundige werken zijn: De vestfinska sprakens kulturord, dat in 1871 te Helisingfors in het Zweedsch verscheen, en Forskningar pa de Ural-Altaiske sprakens omrade.
