was in 1523 opvolger van Antonio Grimani in de waardigheid van doge van Venetië, bewees reeds te voren zijn vaderland uitstekende diensten als dapper veldheer; hij verdreef de keizerlijken uit Padua en Vicenza, herwon het Polesine di Rovigo, verwoestte Guastalla, en ontnam den Franschen Bresica en Bergamo. Gaston de Foix maakte hem krijgsgevangen bij het hernemen van Brescia, en zond hem naar Parijs, waar G. een wending wist te geven aan de staatkunde van Lodewijk XII en dezen koning tot gunstiger gedachten bracht aangaande de republiek; zelfs sloot hij in 1512 een verbond met hem.
G. overl. in 1538. In vroeger jaren was hij gevangen geweest in Konstantinopel, en had aldaar bij een slavin een zoon verwekt, Luigi genaamd, die zich in den dienst der Porte verbond, en het vertrouwen won van den grootvizier Ibrahim, gunsteling van Soliman II. In 1529 werd hem gelast Joannes Zapoli op den hongaarschen troon te handhaven. Zijn wreedheden verbitterden de Hongaren tegen hem; hij sloot zich op in een vesting, om de hulp van Joannes en Soliman af te wachten, maar hij werd verraden door de Hongaren, die met hem waren opgesloten, en kwam op een verschrikkelijke wijze om het leven.
