fransch theoloog (gereformeerd), geb. 1802 te Kopenhagen, waar zijn vader predikant bij de fransche gemeente was, bracht zijn jeugd te Parijs door, voltooide 1824 zijn theologische studiën te Genève, was tot 1827 als predikant der evangelische gemeente in Napels werkzaam, vervolgens in Lyon, werd om een scherpe preek over de moderne profanatie van het heilig avondmaal afgezet en vereenigde daarop een thans nog bloeiende vrije evangelische gemeente om zich heen. In 1836 werd M. professor aan de theologische faculteit te Montauban, 1847 predikant bij de gereformeerde kerk te Parijs, waar hij 6 April 1856 overleed.
M. was een der hoofdvertegenwoordigers van de gereformeerde orthodoxie in Frankrijk, doch zonder streng confessionalisme en met methodistisch gekleurde vroomheid. Van zijn preekenverzamelingen dienen genoemd: Sermons (4 dln., 3de dr., Parijs 1860) en de aangrijpende preeken van zijn ziekbed: Adieu x (VAdolphe Monod d ses amis et d VEglise, die na zijn dood uitgegeven werden en in tal van oplagen verschenen.Zijn broeder Frédéric, geb. 17 Mei 1794 te Monay, overl. 30 Dec. 1863, sedert 1819 pastor in Parijs, stichtte in 1849 met graaf Gasparin de Unie der evangelische kerken van Frankrijk.
