(kikte, heeft gekikt),
1. enig geluid, een flauw' geluid voortbrengen: je hoeft maar te kikken en het gebeurt; hij heeft niet gekikt, totaal niets gezegd ; — niet durven kikken (noch mikken), niet durven spreken; hij weet van kikken noch mikken, van niets ;
2. op enigerlei wijze van iets gewag maken, er over spreken : je moogt er niet van kikken; — uitbrengen: geen woord durven kikken.
