(Fr.), grijze eminentie, in de Fr. geschiedenis ben. voor een vertrouweling van kardinaal de Richelieu (die zelf Éminence rouge genoemd werd), nl. de Capucijn père Joseph, d.i. François Leclerc du Tremblay.
Haar analogie daarvan worden vertrouwelingen van vorsten of staatshoofden, die achter de schermen een grote rol spelen, ook wel eens zo genoemd ; zo had keizer Wilhelm II zijn ,,graue Eminenz” in baron von Holstein, ,,vortragender Rat” in het ministerie van buitenlandse zaken, en later werd admiraal Canaris wel eens zo genoemd.
