Het was in vroeger tijd gewoonte dat, wanneer een kind gedoopt werd, de zogenaamde doopheffers-zij die de pasgeborene ophieven om het te laten dopen-aan hun petekind een geschenk gaven. Dit noemde men de pillegift.
Het eerste deel van de samenstelling vereist wel een verklaring. Het reeds in het Middelnederlands bekende woord pille betekende: doopkind, petekind en is ontleend aan het Latijnse woord pupillus, onmondige, wees, dat in de vorm pupil nog algemeen bekend is. In de streek om Zutfen bestond vroeger het gebruik omstreeks Kerstmis aan de kinderen (oorspronkelijk aan petekinderen) koekjes uit te delen die men pillewegskoekjes noemde. Een wegge is een fijn weite- of tarwebrood.
